Menu Sluiten

HOE HET BEGON.

De worstelsport in Schaesberg werd al beoefend sinds 1920 bij de gym.-.atlet- en krachtsportvereniging “Frisch Auf”.
De eerste trainingen werden gehouden in lokaal Hub Gulpers (het huidige Streeperkruis).
Enkele namen van toen Timpe, Mestrini, Thibaudier en Everaerts.De worstelafdeling besloot in september 1958 zelfstandig te gaan opereren omdat men vond dat men te veel in beslag genomen werd door optochten en deelname aan gymnastiekwedstrijden.De naam Simson was geboren. De eerste training en wedstrijdlokaal waren bij Café en zaal Timpe Haas (het latere lokaal van Jan Steyven). Het eerste bestuur was voorzitter Piet Ampts, secretaris en penningmeester Karel Heinz en als eerste trainer Bert Mestrini.

Simson bezat niets, maar de eerste leden hadden de wil om tot iets te komen. Van een jute omhulsel (gekregen van worstelvereniging Excelsior (Brunssum) opgevuld met hooi gekregen van de fam. Grooten op de Heihof werd de eerste worstelmat gemaakt.De worstelpakjes werden gebreid door de dames van de leden. Ook de Simson – vlag werd door de dames gemaakt(die nu nog gebruikt wordt).Simson kon beginnen. Bij de eerste deelname aan de kompetitie in 1959 werd men meteen Zuid – Nederlands kampioen, ook in 1960. In 1962 werd men voor de derde keer kampioen en daarop volgde promotiewedstrijden tegen de kampioenen van West en Oost Nederland. Deze werden gewonnen promoveerden men naar de Hoofdklasse, waar men tot op heden is gebleven. Aan het einde van de jaren zestig kreeg men het wat moeilijker door het vertrek en stoppen van enkele gerenommeerde worstelaars.
Bergopwaarts ging het toen het bestuur onder leiding van voorzitter Frans Voncken besloot in 1971 naar de nieuwe sporthal Baneberg over te stappen. Het leden aantal groeide weer en Simson klom uit een dal. Simson organiseerde in 1972 voor de eerste keer de Nederlandse Kampioenschappen voor senioren.

Leden waren er maar de prestaties bleven uit. In competitie eindigde men altijd in de onderste helft. In 1975 zonder andere trainers van toen tekort te doen meende het bestuur dat er meer uit onze worstelende leden te halen.

Aangetrokken werd Ate Postma die op dat moment in Duitsland worstelde. Na drie jaar intensief trainen konden wij eindelijk ons eerste kampioenschap vieren 1977/1978 Vanaf 1978 zijn wij gaan bouwen in de breedte van de vereniging. Dit lukte heel goed bij de senioren en de jeugd met de toenmalige jeugdtrainer Piet Snijders.
Simson heeft een paar seizoenen met 3 senioren teams en 2 jeugd teams meegedaan. Na 15 jaar als trainer en ongeveer 10jaar trainer/worstelaar gaf Ate het over aan Frans Snijders en Hubert Bindels, die pikten de draad goed op en er volgden nog vele titels.
Toen Frans en Hubert stopten begon het ook wat te haperen met de trainingen. Tot wij uiteindelijk Wiel Snijders konden strikken als trainer, hij moest weer bouwen aan de senioren, wat nu vruchten begint af te werpen. De jeugd waren al jaren in goede handen van Marcel Quaedvlieg, Huub Kessel, en Wim Huyten. Tot Michel Krauth Huub verving en later Peter Snijders in plaats van Marcel kwam. Michel is ook de grote animator van het dames worstelen, dit niet zonder succes.
Onze meisjes zatten in de top van hun leeftijdgenoten.

Vanaf 2004 tot 2006 verloor het senioren worstelen in Nederland aan populariteit als teamsport, doordat zich verschillende verenigingen uit de reguliere competitie terug trokken.

Op het laatst waren er nog maar 4 teams over waarvan Simson er één was, daardoor was een volwaardige competitie in Nederland niet meer mogelijk.

Na overleg van het bestuur met de NOWB en de leden van Simson werd besloten om zich aan te sluiten aan de competitie in Duitsland. Daar er bij Simson nog zeer talentvolle worstelaars aanwezig waren. Dat deze keuze niet verkeerd was blijkt wel uit de resultaten. In 2006 werd het Kampioenschap gevierd in de Landesliga, met daaraan vast de promotie naar de Verbandsliga alwaar een 3e plaats in de competitie van 2007  behaald werd. In de competitie van 2008 hadden wij een slechte competitie start er werden enkele wedstrijden minimaal met 1 of 2 punten verschil verloren, mede omdat wij enkele geblesseerde en afwezige hadden. Zo belande wij in de degradatie groep, waar wij met kop en schouder boven de rest uitstaken en overtuigend in deze groep 1e werden doordat wij geen enkele wedstrijd meer verloren.